Yalnızlığın koynundayım; sessiz ve sensiz...
Aydınlığını kaybetmiş bir şekilde çaresiz...
Beklemek ve belki de beklenmek uzaklardan...
O tebessüm yok dudaklarımda artık beni ben yapan...
Hasret kokuyor odam, yatağım, hatta yalnızlığım...
Gözümde yaş yok; ama kalbimde aşkım
Sevgi, güven yetmiyor acıyı dindirmeye bazen
Özlem girdi mi yüreğe yanar beden
Ve işte böyle bir ateşle kavrulur seven...
KİTAP İZLERİ
Öyle miymiş?
Şule Gürbüz
Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku
