ö m r ü n
Yalçın Küçük'e
ömrün gelinlik yolculuklara
sipil yeşiline giyinik baharlarla
öpücüktür yüreğin soluklarımızda gizli
dalgalardan uçurum biçen rüzgar
gözlerine batıp çıkan salkım gölgesi
nöbetçidir ömrün bilir bunu dağlar
kartal düşlerinde sabır
tufan dersleri verir bükülmüş sele
acıtır yarasını göklerin
sesinde sallar mendilini turnalar
bütün oyunlarda sobedir ömrün
deke getirilmiş rulet öncesi
ömrünü unutmuş gogo mezarlığında tanrı
edirne öperken tuncayı sarı potininden
mardin kokusuyla tütsüler ömrünü fırıncılar
göçmen türkülerine bağlıyorum boyunu
uzanıyor yoksulların kefesinde ömrün
aşkı sular bilir oynaşır sabırsız
gözlerinde balıkların pusuya yatar gün
sınırları yıkarken dalgalarda
soluk alışların düğümdür
yutkundukça gülüşlerin dolanır dilime
bir gerilla güzelliğiyle direnir ölüme
ömrüne ecel dağıtıp rüzgardan küser mi gül
bütün sorulara anahtar yaparken korkuları
yüreğimden ürküttüm orospuları
yürüdüm utangaç aynalara
mülk ihtiyar insan torun
rüzgardan küser gül aşka firar ömür
vahdettin yılmaz
