Üzerine dualar yağdırdım,
Yollarına gökkuşağından yol yaptım.
Sense, kendi dünyanda...
Öğren kalbim, artık uzatma.
Öğrendim ki yalnızlıklar geçici,
Yıllar, hayatlar hızla geçiyor.
Beklemeyeyse tahammülüm yok.
Bugün varsam,
Belkide yarınım yok.
Çoktan çıktım bir yola.
Artık dönüşü yok.
Desemde!..
Bir sıcak gülüşün,
ÇÖZER beni de...
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
