**asılı kalmış zaman sanki,
sessiz ve derinden soluyor gün.
kanayan kirpiklerimde asılı hüzün.
sarı sayfaların arasında,
kurumuş lale yaprakları,
ah... bilmiyor kimseler seni
o hiç dinmeyen sağanakları
rüzgar okşadıkça saçlarını
anla, seni düşünmekteyim
o yazgı çizdiğinde kaşlarını
anla, sessizce ve kimsesiz
bir yerlerde ölmekteyim...**
