"Gelecek, şimdiki zamana o kadar çok borçludur ki, onunla yüzleşmeye asla cesaret edemez." - Oscar Wilde"

Derin Bir Nefesti Boğulurken Bir Anlık

yaralama kendini böyle, göremezsin / sesime gel gelebilirsen, kuytudayım / ne yapsan boş, yazgımı silemezsin / rüyaları hatırlanmayan bir uykudayım /

yazı resim

yaralama kendini böyle, göremezsin
sesime gel gelebilirsen, kuytudayım
ne yapsan boş, yazgımı silemezsin
rüyaları hatırlanmayan bir uykudayım

hangi pencereye koşsam, karanlık
duvar diplerinde soldu karanfil
derin nefesti boğulurken bir anlık;
sevdalarımdı, şimdi düşkün ve sefil...

alıştı vücut damarda gezinen zehre
merakım dönmeyen yılanlarda kaldı
çabalama saramaz beni en tatlı dil
ruhum dibi olmayan denizlere daldı

alevsiz ateşlerde yandım kül oldum
bir yer bulmalıyım anlayabildiğim
geçmeyen heveslerin yeridir yurdum
buralarda artık beni arama sevdiğim

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön