Nil ve Ben

Anlatamadığım hikâye,
Ne Nil, ne gün, ne sen;
Artık bütün mevsimlerde
Sensin özlenen.
Çividi türkülerimin,
Mavi gölgesinden süzülen,
Gözlerinin esiriyken
Nasıl sevdiğimi bilsen
Böyle bırakıp öksüz beni
Gitmezdin belki de sen.
Bu rivayet gerçek olsaydı
Öyle mahzun,
Öyle perişan, derbeder
Boynu bükük,
Ağlamaklı olmazdım ben.
Nil yüzünden, gül yüzünden...
Ankara,10.02.2007
İbrahim KİLİK