koskoca istanbul bir ben gibi..
hayata dair kırıkları maviye bırakıyorum,
yüzümün asıklarını sadece vedalara.
kırıp kırıp dökülen toz parça yüreğimi.
şimdi ellerimle topluyorum yerlerden.
içimdeki sesi dinler gibi yapıyorum,
öpüyorum sonra onu ama..
degişmiyor gözlerimin yalnızlığı..
değişmiyor istanbul.!
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
