bir kere....
bir kere bile yaşamadım,
yaşattığım mutlulukları...
kan çanağı gözlerimde
keman çiçekleri besledim
yalnızlık ötesi gecelerde sulayarak...
ve kendime benzettim,
elimin yüreğimin değdiği herşeyi...
gündüze perde çektim
gözlerime toprak,
her iklimin mabedi memleketimde
dört mevsim hazan yaşamalardayım
yaprak yaprak......
.
.
dilimin değdiği sohbetlerde
bal nehirleri aktı dudaklarımdan
ruhumdan şarkılar
yüreğimden şiirler söktüm.
gözü değenin alnından
içi sızlayanın yüreğinden öptüm......
.
.
insannnları tanımakla övündümse de
hep sevmeyi bilmeyenleri sevdim.
gururumu paspas ettim
çamurlu eşik diplerine
ve her seferinde
biraz daha kirlenerek kalktım.
dost sandıklarım yüzünden küstüm dostluğa
hançer kolleksiyonumu göğsüme taktım
bir torba astım sırtımdaki oluğa
kanımı kalemime doldurdum
kağıda aktım..
ve dün gece
bütün kağıtları yaktım..
.
