İçimden
Dörtnala ne atlar geçer,
Nice fırtınalar durulur
Yağmurlar çiseler.
İhanetine karşın
Aşkımız
Kaf dağının ardına
Kaçıp saklanmıştır.
Durmaksızın ağlar, inler.
Kayıp kentin
Şövalyeliğine soyunurum.
Tekmil dert ve
Kasvetlerle boğuşurum.
Yine kayıp kentin
Loş sokaklarını
Adım adım arşınlarken,
Bir uğur böceğinin
Kanatlarına sığınırım.
Gidecek yerim
Kalmamıştır artık.
Takatim yok
Ha çıktı, ha çıkacak soluğum.
Çaresiz,
Anılarımla
Kanlı biçaklı olurum...
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
