güneşi kucakladı geldi
aktı toprağa
tohum titredi
sıcacık bir öpüş kondurdu güne
adı çiçek de değil
ne zaman dokunsa
elleri bahar
kokladıkça
nefeste boy veriyor
kökten yapraklara
bu öyle bir ışık ki
yanar
sonsuza kadar
şimdi
huzuru imbikten çekmek var
Müsade Özdemir
