Yol sordum kaderime.
Ölümden ötesi var mı, diye?
Ölümden ötesi, deniz dediler.
Hemen gittim baktım denize.
Bir liman vardı sisler içinde,
Zar zor seçilebilen.
Bir de gemiler vardı,
Sessiz sedasız.
Gemileri bilmem ben.
Dağlıyım ya..
Ama tayyareler benimdir.
Benimdir abi.
Hı, değil midir?
Ne buyurdunuz?
Benimdir, benimdiiir.
Bir yerden duymuştum.
Gökyüzü herkesinmiş.
Bir kolum çolak,
Bir ayağım topal,
Aklım da biraz eksik olabilir.
Ama aptal değilim.
Değil mi ki gökyüzü herkesin?
O zaman,
Tayyareler benimdir. ] ]
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
