şehnaz güllerin bakracı
sular yıkıntılarımı
amadeyim hayata
kaçsam da ele vermez beni
içine çekmeliydi şehir
sükut edildim yalana
ötelendim
buruktum
ne yansam suç
delik kalbur elemez beni
çıkmaz günlerin hallacı
savurur tozlarımı
avareyim semada
düşsem de yere sermez beni
arka dişleriyle gülmeliydi
dolgun
hummalı
yeminliyim günaha
paslı kılıcı kesmez beni
