Hep yokluğuna ağladım, bir çocuk gibi
Gözyaşı mesken, en sevdiği yerine,
Yağmur, gözlerimden yaratılmış gibi
Irmak gibi aktılar hasretine
Bir kış vurgunuydu gidişin,
Ve gelişin bir kış vurgunu gibi,
Sevişin yok muydu, o sevişin
Annemin saçımı okşayışı gibi
Ben, güzel aşkı beklemeyi bildim
Gözyaşlarım bile tutamadı kendini
Dört mevsim sonra gelişin,
Öğretti aşkı ve sevgiyi…
KİTAP İZLERİ
Kör Pencerede Uyuyan
B. Nihan Eren
Gündelik Hayatın Kör Penceresinden Sızan Endişe B. Nihan Eren, yedi yıllık bir aranın ardından yayımladığı "Kör Pencerede Uyuyan" ile çağdaş Türk öykücülüğündeki yerini sağlamlaştırıyor. Yapı
İncelemeyi Oku
