Hep yokluğuna ağladım, bir çocuk gibi
Gözyaşı mesken, en sevdiği yerine,
Yağmur, gözlerimden yaratılmış gibi
Irmak gibi aktılar hasretine
Bir kış vurgunuydu gidişin,
Ve gelişin bir kış vurgunu gibi,
Sevişin yok muydu, o sevişin
Annemin saçımı okşayışı gibi
Ben, güzel aşkı beklemeyi bildim
Gözyaşlarım bile tutamadı kendini
Dört mevsim sonra gelişin,
Öğretti aşkı ve sevgiyi…
KİTAP İZLERİ
Kaplanın Sırtında: İstibdat ve Hürriyet
Zülfü Livaneli
Kaplanın Gözünden İktidar: Livaneli’den II. Abdülhamid’e Cesur Bir Bakış Türk edebiyatının ve düşünce dünyasının usta kalemi Zülfü Livaneli, son romanı "Kaplanın Sırtında: İstibdat ve Hürriyet"
İncelemeyi Oku
