Çöl

Karanlık utançlarımızı gizliyor olabilir.
Dünyamda,
Çöllerin içinde bir gül açıyor.
Gülün goncası güzel, dalları dikenli ve mağrur.
Karanlığın bittiği yerde;
Bir aydınlık olabilir.
Aydınlığın gizlediği gerçeklerdir:
Gerçeklerin yalanı ise korku.
Aydınlık korkutuyor beni,
Bir çiğ tanesi çölümde
Bir damla gözyaşım deniz oluyor.
Engin sularında yıkan, arın,
Taze güne kavuş.
Avuçlarında kanlı lekeler olabilir,
Serinliğin huzurunda çölümde kavrul.
Karanlığın namelerini duyduğunda,
Utançlarını fırlat gökyüzüne:
Körsün, kalbinle seyret:
Yok olsun enginlerde.
Bir düşe uzan:
Gül bahçeleri çöllerde.
Benim çölümde engin denizler,
Tomurcuklar var.
Çölümde kavrul, serinliğin huzurunda