Sen karanlığın kendini
Çizdiği en güzel resimsin
Acılı müziklerin en can alıcı notaları
Şairlerin hüzünlü kalemine düşen son sözlerisin
Ve yetim kalmış bir çocuğun,
Kimse görmesin diye
Elinin tersiyle sildiği
O masum gözyaşlarısın
Kalbini karanlıklara gömen insanların
İlk özenilenisin
Ve intihar eden aşıkların
Son nefesi
Ve sen hala bir umutsun
Kimsenin bilmediği
Kimsesiz çorak bir yürekte
YZKİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
