Biz horona tutuştuk mu
yanar kavrulur yaylalar
dağlar dile gelir aşkla ses verir
eller kenetlenir kızlı erkekli
koyunları kuzuları benekli
onlarda katılır garmonun sesine de
tüylerimiz diken diken...
Biz horona tutuştuk mu
yanar dağlar taşlar sevdadan aşktan
vatan aşkıdır yürekte
ömür boyu söylenen bir türküdür bu
tarlada yaylada ev de evlek de...
Biz horon tutuştuk mu
titrer karşımızda devler
dalgalar ses verir Arhavi'den Hopa'dan
geçmez benim Artvin'lim
ne dede den ne de ata dan...
Biz horona tutuştuk mu
bulutlar yağmur olur da yağar
hainlik edeni bir çırpıda boğar
aslan gibi gürbüz çocuklar doğar...
Ellerimiz kenetlendi bir kere
açmaya kimselerin gücü yetmez
atabarı, deli horon, cilveloy
bu türküler söylenir durur dillerde gönüllerde
biz bitti demeden hiç bir şey bitmez...
