Bir kadın sevdim
Hilafsız kömürdü gözleri
Bir kadın sevdim
Çağla kokardı nefesi
Unutuşumdu dudakları
İkimizden gayri her şeyi
Bir kadın sevdim
Karanlık bir Pazartesi
Elleri tutsaklığımdı
Korkardık konuşmaktan
Seslerimiz çarpışacak
Şimşekler çakacak diye
Korkardık konuşmaktan
Okşardık birbirimizi
Bir kadın sevdim
Zehirli bir ölümdü
Bana bütün vereceği
Bakışlarıyla yıkardı
Geçmişi, geleceği
Bir kadın sevdim
Sevemeyecek kadar
Artık kimseyi
İşte ben o kadını
Boğacağım bu gece
Okşayan ellerimle
Avunmak istemiyorum
Artık hayallerimle.
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel
Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku
