"Gelecek, eskiden ne güzeldi, şimdi ise sadece bir sonraki teslim tarihi." – Woody Allen"

Bir Ben Kalıyorum Bana

şekilsiz bir tablo çiziyorum, olmayan ellerimle

yazı resim

ıslah ettiğim mutluluğum,
muhtaç bir sessizlikle bakıyor bana.
ağzımdan çıkan cümlelerin sesli harfleri intihar ediyor,
sessiz harfler kalıyor bana.
böylece yetim büyüyor düşlerim.
anlamlı tüm nesneler ,
bir delinin gülüşüyle ittifak kuruyor.
saf dışı bırakılıyorum.
bir ben kalıyorum bana.
kimliğini serpiştirmekten yoksun bir yeni yetme oluyorum.
şaşırtıyorum içimi.
şekilsiz bir tablo çiziyorum olmayan ellerimle.
kullanılmış bütün renkleri kirletiyorum.
ihtilale kalkıyor tablodaki bulutlar,
yıldırımlar sızıyor içime,
yağmur damlalarına tutunup,
tırmanıyorum gökyüzüne.
görünmeyen yıldızlar kalıyor bana.
savaş meydanına bırakıyorum nefretimi.
kurşun artığı,
barut kokan cesetler bırakıyorum ortaya.
kızıl sular doluyor cehennem kuyularıma,
korkular kalıyor bana.
nereye giderse karanlıkta çaresizlik,
oraya sığınıyorum işte,
bilinmeyene.
bir ben kalıyorum bana.

KİTAP İZLERİ

Masumiyet Müzesi

Orhan Pamuk

Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön