bir şifa bekleme benden
Tuttuğum eller ayaz renginde,
baktığım gözler gam kokar.
bir hasta yatağında,
gönül gözün açarak,
gelmiş gönlüme bakar.
Yılların efkârını bitirmeden gelip de,
sanki benden çare bulup,
varıp huzur köyüne,
dost sefası sürmeye
inandırmış kendini.
tuttuğum eller narin,
öptüğüm yüzler ince,
bir illetin hıncıyla,
erdiğim yürek bezgin.
sanki benden gelecek,
bir merhem varmış gibi,
inandırmış kendini...
Kim yakmış, kim yanmış,
kimler almış yüreğini,
zulmün telef ettiği
solan bu bahtsız gülü...
gördüm,
yandım...
ve ağladım.
sebebi benmişim gibi...
