BEN
Leylâ’yı ararken Mevlâ’yı buldum
Muhabbet yükünün kervanıyım ben
Hicran ateşiyle sararıp soldum
Hakikat yolunun rehvânıyım ben
Sevda çöllerinde kum tanesiyim
Yürek dağlarının virânesiyim
Hayat iksirinin peymânesiyim
Sevgi tekkesinin ihvânıyım ben
Kan ağlıyor içim,yüzüm gülmez ki
Gözyaşım sel olur kimse silmez ki
Ateşte yanmayan közü bilmez ki
Bu yalan dünyanın mihmânıyım ben
Gönlümde oturur,kira vermezsin
Bahçemdeki güller kurur,dermezsin
Ağyara dalar da beni görmezsin
Umarsız aşkların harmanıyım ben
Ayrılık ateşi kavurur beni
Eser deli rüzgâr savurur beni
Nefretin silkeler,aşk vurur beni
Sevda ülkesinin fermanıyım ben
Yürek kaleleri bir bir düşüyor
Hayalim almıyor,aklım şaşıyor
Gam yükünü garip gönlüm taşıyor
Çekilmez dertlerin dermanıyım ben
15 Temmuz 2005/TRABZON
M.NİHAT MALKOÇ
