Çözülmemiş gizemler, yazılmamış mektuplar,
Menziline ermeyen postalar bana kaldı.
Gurbetin gecesinde hüzünlenmiş mehtaplar,
Anılarla süslenen listeler bana kaldı.
Özlem yay, gurbet oktu, yara açtı sineme,
Felek gülerek baktı, muhtaç bıraktı eme,
Sevgi borcu ödedim, gönlümdeki gizeme,
Bedeli ona kaldı, üsteler bana kaldı.
Gönül ecem tahtından ağlayarak çekildi,
Peşi sıra dünyamın mavi göğü yıkıldı.
Bir gül ektim bahçeme, yaprakları döküldü,
Dikenleri uzayan desteler bana kaldı.
Tanrının lütfu saydım, sevdayı dünden beri.
O nazenin bir melek, ben doğuştan serseri.
Gam küpünde definem, ömrümdeki eseri,
Hasretiyle ağlayan besteler bana kaldı.
Mehmet Nacar
