ruhun dehlizlerinde
yürürken medcezirlerle
kabuk bağlayan yaranın
sarsılarak gitmesi her köpükte
yakarak buluşmak
izlerin gölgelerindeki
kendimizle
vurgun üstüne vurgun
suların mavisindeki sessizlikte
sanki kendini kaybediş,
kayboluş her nefeste
duyumsadığımız
zaman sözcüklerinde
varabilmek an'ın özüne
görebilmek sığan damlalarımızın
yakarışını
her zerremizde
uçuşan çarpıntılarla
hissetmek sözümüzün gücünü
ulaşmak
derinlerdeki benliğimize...
her nefeste...
bütünleşmek evrenle
alabildiğince....
Merâl Özcan
