üzgün
Bedbaht Kent… Abdulkadir Oğuzhan
Yakılmış evler / Üstünden geçenlere küsmüş caddeler / Ağlamaklı bir
Şiir > Kent
üzgün
Kentin ölümüne ortak
Hiçbir gölge oturmadı yanıma, /Senaryosuz gidişte hayatım, / Bilmiyorum, /Rastladım mı kendime hiç
olumlu
Bir Dikili Ağacım Olsun İstiyorum
Bir ağacım olsun istiyorum, / Kollarımı doladığım güçlü gövdesine , mağrur boyu ,benden
üzgün
Benim Adım İstanbul
Kırık çocuk yüzünden damlayan ölüm korkusu / Göz bebeklerimden çizilen bir İstanbul telaşıdır
nostaljik
Ateşlerinde Seviştiğim Baharlar
Adressiz Bir Mektup; / Bugün ateşin ve güneşin çocuğuyum ben. Yüreğimde volkanlar yanar.
karışık/nostaljik
Melankolisi İstanbul'un
melankolisindeyim işin / derin uyukluyor gece / bir sen uyanıksın
olumlu
Beni de Bekleyin! Geleceğim
Bende geleyim ama biraz beklermisiniz? / Hele bir kış geçsin, orada havalar ısınsın,
