Tren içinde bir kovalamaca olur / Siren sesi gelir herkez oturur

sevdiğim / ay ışığım / teninin enginliğine bırakmışım kendimi

Dalından ayırsalar o güzel gülü, / Ağlar da avazı, bülbüle gider...

Ne gelirse Hakk tan gelir kuluna / İbret al gönül, ibret al

Var mısın bu akşam, derdi kederi / Bir kadeh rakıda boğmaya gülüm

Savaş var memlekette / Yıllardır günde gecede / Yiğit namert

Pahallıya aldım mor badılcanı(1) / Bülleyip(2) gözelce dolava(3) godum /

Öksüzüm yüzüm gülmez / Dertliyim derdimi kimseler bilmez / Kendi

Hem suyuna hasretim hem toprağına / Bir cana hasretim bir de canana

Aşık Veysel’ i tüm Türk halkı tanır ve bilir. Hele yaşı benim yaşıma yakın olanlar kesin

Çaresiz derdime çare ararım / Sızlarım kalbimden kanarım / Ben

at beni dışarı! .. / (atmam dışarı) / al beni

Soyu sopu meçhul piçin birisi, / Vatan sevdamıza söz edip gitmiş.

Felek ile şu cihanı bölüştüm / Çoğu kendin aldı azı bana bıraktı

Yorulmadı deli gönül yorulmadı / Vuslat dedin de varılmadı /

O güzel gözleri bir başkasına / Bakmasın, bakmasın, bakmasın ya Rab!

NİKSARIN İÇİNDE / Kelkit vadisinde yeşil bir derya / Güzeldir

Benim Şiirim / Gönlü sevgi dolu olan her cana /

Kara günü sorma bana / Ak günleri göreceğiz / Halk

Ben Anadolu kadınıyım / Ellerim deniz kokar / Toprak kokar