Yapraklar mutlu toprağa düşmekten
Rüzgar umutlu agaçları savurmaktan
Ruhlar süzgün , gözler yaşlı
Hüznün melodisinden.
Dalgalar kayalıkların davetinde
Yosunların kokusu yakın ,
Yağmurun neşeli yağışından.
Ahmaklaşır kimi zaman
Bedenlere düşerken ,
Geçmişi anımsar dalarız
Damlaların arasında
Titrek ellerimizin içi dolar ,
Yağmurun dansıyla
Dağılır düşünceler oradan oraya
Pencere önüne düşen ,
Her damlada aranır sevgi ,
Sorulur hüznün sonrası ,
Beklenir ,
Gökyüzünden parlayacak güneşin pırıltısı
Umut kıpırıtısı güneşte saklıdır
Gülücükleri içinde biriktirir
Her parlayışta dağıtır
Çimenlerin üzerine,
Uçsuz maviliğin derinliğine
Yeşil dağlara bırakır
Saklı bir hazine gibi
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku
