Merhaba günlük..

Yazý yazmayý seviyorum. Ýçimden geldiði zamanlar yazýyorum. Gelmediði zaman da yazmýyorum. Karýn doyurmuyor diyorlar. Biliyorum. Yine de yazýyorum. Sanýrým son nefesimi verene kadar da bir kelime de olsa yazacaðým. Geçen sene ilk romanýmý yazdým. Nasýl yazarým diye düþündüm. 2001 yýlýndan itibaren tek sayfa yazý yazýyordum. O da halen yazdýðým yazýlar gibi kendi çapýnda olan yazýlardý. Ýlk romanýmý yazmaya baþlamam için, alt yapýmýn yetersiz olduðunu biliyordum. Bir gün insanlarýn kendi aralarýndaki iliþkilerde takýndýklarý tavýrlarý, dans figürlerine benzettim. Dünya dans örneklerinden gerekli olan görsel ve yazýlý bilgileri de kütüphaneye gidip buldum. Ýnsanlarýn þanslarý olduðunu ve þansa olan bakýþ açýlarýný da kendi düþüncelerimle ortaya koymaya çalýþtým. Romanýn nasýl yazýlacaðý konusunda teknik açýdan gerekli olan bilgilerden yoksundum. O teknik bilgileri de internet denizinde kulaç atarken buldum. Okuduðum zaman çok uzaðýnda olmadýðýmý anladým. Ana karakterlerimi yarattým. Onlarla birlikte kurgumu da yarattým. Çok kolay olmadý. Yer ve zaman konusunda da kurgudan yola çýkarak çözümler buldum.

Bir sayfadan öteye yazmayan biriydim. Romanýmý yazým sürecinde günde on iki sayfa yazacak duruma geldim. Beþ ay içinde ilk romanýmý bitirdim. Adýný da "Þans ve Dans" koydum. Her yazacaðým gün, kendi yarattýðým dünyanýn içine girdim. Romaným bittiðin de elime bir baskýsýný hazýrlayýp aldýðýmda ise uzakta olan sevgiliye kavuþtuðumu hissettim. O gün yaþadýðým sevincin
nasýl bir þey olduðunu halen anlatamam. 230 sayfayý yazarken yaþadýklarým ise çok güzeldi.

Bir gün yayýnlanýr mý bilemem. Çok param olursa yayýnlayacaðý mý biliyorum. Baþka türlü yayýnlanacaðýný da sanmýyorum. Ýkinci romanýmý da yazacaðým. Ýlk romanýmdan kendime göre öðrendiklerimin faydasýný göreceðime inanýyorum. Ne zaman baþlarým. Onu bilemem ama çok yakýnlarda baþlayacaðýmý hissediyorum.

Karýn doyurmuyor diyorlar. Biliyorum. Ama yazarken neler hissettiðimi de herkesin anlayacaðýný sanmýyorum.

Karýn doyurmayacak diyorlar. Biliyorum.

Öldüðüm de geride bir tek yazýlarým, yazacaklarým, ilk romaným ve yazacaðým romanlarým kalacak..

Bunu da bir tek ben biliyorum. Karnýmý doyurmayacak olsa da bir tek ben...

Öyle iþte Günlük..

Bugün günlerden Çavalye günü..

Yaþam denizinden çýkardýklarýmý topluyorum..

Baþka da bir þey deðil..

Not: Elinden tuttuðumu ve býrakmayacaðýmý bil günlük. Her gün olmasa da seni unutacaðýmý sanma.