Yýldýz yaðýyor baþýmdan aþaðýya ve yalnýzlýðým uzaklara gidiyor.

Duvara yazýlan yazýnýn son harfiyim. Cümlelerin de sonuyum. Anlatýlmak istenilen ne varsa hepsinin anlamsýzýyým. Tendeki benim. Diðer benlerinse en ufaðýyým. Var olduðunu sandýðým varlýðýmýn da yokluðuyum.

Aralanmayan kapýyým. Kayýp eþya bürolarýndaysa aranmayan eþyayým. Temizlenmeyen tozlu rafým. Unutulan ve yazýlmayan kelimeyim. Köþe baþlarýnýn kuytusuyum. Dökülen ve toprakla bütünleþen sarý yapraðým.

Eskici dükkânýnýn vazgeçilmeziyim. Sararmaya baþlayan siyah beyaz fotoðraf karesiyim. Müze de sergilenenim. Dolapta duran gelinliðim. Sessizliðin deðirmeniyim. Lambalý radyoyum.

Kuþ uçmaz kervan geçmezim. Yolu düþmezim. Hattan kaldýrýlan duraðým. Yakýlmýþ ve yýkýlmýþ tiyatroyum. Denizin dibiyim. Karanlýk ormaným.

Þýklarý olmayan sorunun cevabýyým. Renklerin karýþýmýyým. Ebruyum. Çekilen kopyayým.

Kitabýn kenarýndaki küçük notum. Silgilerin avýyým. Kibrit kutularýna yazýlan numarayým. Küçük tokayým. Patiðim.
Masalým. Kaf daðýyým. Dere tepenin düz gideniyim. Bir varým bir yoðum. Rüyalarýným. Cadý kazanýyým. Kýrmýzý elmayým. Balkabaðýyým.

Seslenebilirsin ama adýný koyamazsýn.