Kapýnýn çalýnýþýyla irkildi
Sessizliði bozan
Kulaðýný týrmalayan o sese
Yöneldiði anda kalbi yerinden fýrlayacaktý
Beklemediði , ummadýðý
Yinede geldiyse diyerek
Nefesini tutarak koþtuðu kapýnýn yanýna
Açýp açmamakta tereddüt etti.
Korku ve heyecaný tüm bedeninde hissederken
Düðümlenen boðazý kurumuþtu.
Senaryolar aklýndan ýþýk hýzýyla geçiyordu.
Ya görecekti.Yada sonsuza dek unutacaktý.
Unutmakmý ,
Fikri bile çýldýrtmaya yetiyorken
Çözüm üretemiyordu yüreði
Anlamsýzdý gidiþ
Giden gelmiþmiydi hiç
Biten baþlarmýydý
Kaçan kurtuluþu yakalamýþmýydý
Tutku peþinden ayrýlmamýþtý.
Kalbine gömmeyi reddederken
Mezar taþýna adý yazýlmýþtý bile
Kabullenmek deðil , dönmesini uzaklardan gelip sýmsýký
sarýlmasýný istiyordu.
Aslýnda kapýnýn çalýndýðýda yoktu.
Hayal denizinde uzun bir yolculuða çýkmýþtý.
Dalgalardan sarhoþ olup , martýlarla aðlayýp
Yunuslarla yarýþýyordu gidenin yanýna ulaþmak çabasýna
Gözlerini açtýðýnda görebildiði avuçlarýna dolan
gözyaþlarýydý.Sevgisi oradan sesleniyordu
Haykýrýyordu
Üzülme , üzülme
Bedenim yok ama
Ruhum kalbinde unutma diyen
Yaþlardý geriye kalan gecenin yarýsýnda