Yalnýzlýðýn kývrýmlarýndayým,
Ýrili ufaklý dar geçitlerden geçiyorum,
Kimse beni görmüyor.
Çünkü örtmüþüm benliðimi,
Kimsenin açmaya cesareti yok..
Olmayasý hüzünler peþindeyim.
Yaratýyorum, çiziyorum bir bir,
Ne varsa kendimi yok edecek
Giyiyorum üstüme.
Karanlýklar peþindeyim.
O kadar yitirmek kendini.
Piþman deðilim yaptýklarýmdan;
Kendim örüyorum yalnýzlýðý,
Sonra giyiyorum.
Hiç çýkarmak istemiyor, fikrim bedenimden
Hep böyle yaþamak gönlümce
Kendi istediðim gibi,
Benim izin verdiðim kadar.
Zaman zaman, dar geliyor
Çýkarýp atasým..
Atýlmýyor.
Denedikçe çoðalmayý,
Azalmak, kalmak yalnýzlýða.
Dönüyor adýmlarým, bitmiyor.
Karýþmak istemiyorum
Sensiz bir çoðalýþa gönlüm varmýyor.
Biliyorum, aldatmýþ olacaðým o zaman,
Ýçinde ben de olan, sesleri, yüzleri.
En çok buna kýyamýyorum.
Kendimi düþündüðümden deðil
Benim bildiklerimi bilirse baþkalarý
Ve benim kadar kimsesizlik yaþamak isterse insanlar.
Kýyamýyorum.

Anlaþýlmazlýk istiyorum
Karýþsýn istiyorum
Çözülmeyenler birikiyor
yavaþ ve sade..
Ruhum kadar deli deðil hiç bir gecem.
Sensizlik karýþtýðýndan beri nefesime
Sensizlik doðalý beri
Deli deðil hiç bir þey
En çok sensizlik alýr baþýmý bir de yalnýzlýk
Baþým döner, cesaretim döner.
Kývrým kývrým, yokluðuna var oluyorum.
Ýçinde ben varým biliyorum.
Tek baþýna aramayacaktýn beni,
Özlem saatleri geçerdi yüreðimden,
Olmadýðýn..
Olduðunda; mazeretlerinin olduðu saatler,
Hani benim acýdan yeni çýkmýþ hallerim
Yorgun ve dingin ..
Ne sana, ne bana, yetmediðim
Yetemediðim.
Yetmez.

-=-