Sen hep bu saatlerde mi gelirsin?
Yýldýzlar göçer gökyüzünden, ay güneþe küser
Sokak yemin etmiþken susmaya
Senin ayak sesinle ilk günahýný iþler…

Sen hep bu saatlerde mi gelirsin?
Belki iki sevgili uykularýný satmýþken geceye
Annemin aklýna ben düþmüþken
Yeni uyanan güneþ ýþýðýný günaydýn için salmýþken..

Sen hep bu saatlerde mi gelirsin?
Ezaný iþitmiþtir çoktan uzaklarda babam
Sesi yok soluðu yok uyanmamýþ belli daha kuþlar
Esmer ellerini aydýnlanmaya hazýr karanlýklar saklar

Sen hep bu saatlerde mi gelirsin?
n’olur iki kelime söyle
kendini geceye benzetme
uyusam yok oluyorsun uyansam çoktan sabah…