Uzanmış Uyuya Kalmışsın Koltukta

dışarısı kar tipi, kaskatı toprak
uzanmış uyuya kalmışsın koltukta
nefesin eritmiş soğuk duvarları
meleğin adı var sadece kitapta

yüzüne düşmüş cennetlerin gölgesi
milyon sevabın tarlası ellerin
gözlerin sihir dağının zirvesi
bin dünya hazinesi bedenin

uzanmış uyaya kalmışsın koltukta
nefesin eritmiş soğuk duvarları
güneşler söndüren tebessümün dudakta
ters yüz edip, yıkmışsın yine sarayları