Ne çok yakýþýrdý masum yüzüne gözyaþlarý...
Hiç bir açýklama hiç bir cevap aramazdýn.
Kalbime sýðýnýrdýn bütün sorulardan kaçarak,
Kollarýmda sukun bulur, öylece kalýrdýn.
Sýðdýrmak isterdim seni içime sýðmazdýn.
Gözlerinin içi gülerdi, sana baktýðýmda
Aþýklara lugat gerekmez anlardýn.
Kuru bir söz deðildi bilirdin
Sensiz yaþayamam derdim...aðlardýn...
Düþürmezdin dilinden þarkýný hiç.
'' Ben sende tutuklu kaldým,
Kendi hayatýmdan çaldým.''

Bir masalýn kahramanlarý gibiyken ikimiz,
Sabah gibi bir gerçeðe uyandýk çýrýlçýplak
Baþkalarýnýn arzularý kesti yollarýný
Ve sen beni bana baðýþladýn.
Boyun eðip gittin, içindeki acýyý kundaklayarak.

Unutma sakýn, bir zamanlar,
Teninin o büyülü limanýnda demir atan ellerim,
Sonsuza kadar sana uzalý kalacak...


Engin Kahraman