Cumhurbaþkaný Erdoðan’ ýn 18 senedir bütün faaliyetlerinden rahatsýz olan, Batý’ nýn sömürgeci devletleri; koyunlarýnda besledikleri T.C. orijinli elemanlarý vasýtasýyla , görüþlerini dolaylý olarak onlara söyletiyorlar.
Bunlardan biri de; Türkiye’ de ne zaman ülke ve millet lehine büyük bir iþ baþarýlsa; yýllardýr Avrupa’ nýn kucaðýnda beslenen POLÝFONÝK çalgýcý; daðlarýn ardýndan, efendileri adýna açýyor aðzýný, yumuyor gözünü…
Tabii ki piyanist Fâzýl Say’ dan bahsediyorum.
Bu gün de gazete haberlerine göz atarken; MÖSYÖ’ nün, Ayasofya’ nýn yeniden camii statüsüne kavuþturulmasý karþýsýndaki, kustuðu öfkesini okudum.
Majestelerinin çalgýcýsý buyuruyor ki:
“intikam’ mý alýyoruz? ‘Dünya mirasý’, korumasý, müze olarak kalmasý felsefi olarak doðru olandý”
Yani biraz daha cesaret bulsa diyecek ki ; “ Ýstanbul’ un özellikle sur içi tarihi itibariyle tam bir Bizans mirasý, orayý bütünüyle, tarihten silinmiþ olsa bile, Bizans ile hiçbir ilgisi olmasa da en yakýn Hýristiyan devlet olan Yunanistan’a özür dileyerek iadeten teslim edelim.”
Kendisi çok bilmiþ bir cahil ama, sýðýndýðý, ekmek yediði, Avrupa’ dan, dünyanýn “kültür mirasý” olarak nasýl bir furya, talân, iþgal, kýyým yaþamýþ bunlarý belli ki hiç öðrenmemiþ. Sadece, her seferinde, Türkler olarak; bizim iþgalci bir kavim olduðumuz anlatýlmýþ bu devþirmeye.
Ama biraz göz atalým; Piyanistin velinimeti, “ uygar” Avrupa, Dünya genelinde kültür deðerlerini nasýl korumuþ, bu hususta neler harcamýþ ve karþýlýðýnda kazançlarý ne olmuþ, bir bakalým…
Avrupa’ nýn zulümlerle dolu karanlýk tarihine uzaktan olsa bile, baktýðýmýzda gördüklerimiz; hep iþgal ve kýyým. Sonrasýnda, o beldelerin halklarýný, tarihleri ve hayat tarzlarýndan bertaraf ederek, kendi dinlerinin ve geleneklerinin sâdýk köleleri haline getirmek…
Literatürde daha çok “ Emperyalizm” olarak dile getirilen sömürgeci Avrupa zihniyetinin 15. yüzyýldan baþlayan ilk faaliyetlerinde , Ýspanya ve Portekiz’ in, baþta Meksika olmak üzere Orta ve Güney Amerika’ da yaptýðý ekonomi ve kültürde meydana getirdiði hasarlar, daha sonra Seylan, Ýran, Hindistan, Çin ve Malaya’ da devam edecektir.
17. ve 18. Yüzyýlda Ýngiltere, Fransa ve Hollanda da, bu sömürge hareketlerine, Afrika, Karaibler ve Kuzey Amerika’ daki acýmasýz faaliyetleri ile katýlacaklardýr.
Emperyalist güçler bütün bu faaliyetleri yaparken; Weber’ in, “protestan ahlâký” tezinde öngördüðü bütün faktörleri de kullanmaktan geri durmayacaktý.
Özellikle kâinat tarihinin belki de en kanlý olan devri olan 20. Yüzyýlda Avrupa’ nýn sömürgecilik ihtirasý , mazlum milletlerin ekonomik ve sosyal deðerleri ile birlikte kültür varlýklarýný talân ettiðini görüyoruz.
Ey Fazýl Say !.. Sen Türk devletine bu eleþtirileri yaparken; Yunanistan’ da 1920’ lerden sonra, baþta Selanik olmak üzere, Atina ve diðer þehirlerde, Osmanlý’dan bakiye camilerden kaç tanesini ayakta býraktý , onu öðren diyeceðim ama, ayný familya mensuplarýsýnýz, bunu benden daha iyi bildiðini tahmin ediyorum…
Haddini bil; aklýnýn ermediði iþlere karýþma, çalgýný çalmaya bak mösyö…


Salih Zeki Çavdaroðlu
12 Temmuz 2020
https://ferahnak.wordpress.com/2020/07/12/emperyalist-dunyanin-himayesindeki-piyanist-yine-sara-nobetlerinde/