Ah yarim ah Karadeniz'im
kâh uslu kâh sevecen kâh deli
ah gönlümün ferahlýðý güzel memleketim...

Kim mahvetti senin kýyýlarýný böyle
kendi elleri ile
kendini ateþe atan ey insanoðlu
elini vicdanýna koy da söyle...

Ne anlatacaðýz çocuklarýmýza ve torunlarýmýza
hayata ve tabiata dair
bu tabiat ana
bu þefkatli ve merhametli kucak
þimdilik bu sesi çýkmayan coðrafya
bir gün gelir bunlarýn intikamýný
çok kötü alýr senden bilesin...

Ah Karadeniz
kâh uslu kâh sevecen kâh deli
neredeyse kýyýlarýnda bir metre sahil býrakmadýlar
binlerce aðacýný bir çýrpýda katletti
o çok þey bilen burnu kaf daðýnda ki insanoðlu
memlekete giderken gözlerimi alamazdým
yeþilliklere bakacaðým diye yüreðim pýr pýr ederdi
bir dakika uyku tutmazdý yolculukta...

Ah Karadeniz dertlisin sen de benim gibi
Ama ne fayda...

Þunu unutma ki ey insanoðlu
bu coðrafyaya verdiðin zararlar
sana yol su elektrik olarak dönmeyecek
yüce Rabbim kaydetti zaten olanlarý
sana dönecek olanlar erozyon ve deniz kirliliði
bir de doðallýktan uzaklaþan çocuklarýn ve torunlarýn
iki damla da gözünden akan yaþ...