Umut tam orada iþte
git al koy cebine koy yüreðine
sonra lazým olacak günün birinde
yokluða ve dara düþtüðünde
sevdiðin terk edip yüreðin üþüdüðünde...



umut orada, orada iþte
iyi bak göreceksin
mutlaka sýrrýna ereceksin
bir mülteci teknesinin küpeþtesinde
boðulan bir insanýn son nefesinde
sýnýrda ki tel örgüde
insanlarýn üstüne basmadan geç
o da senin aldýðýn terbiyede görgüde
hayat takmýþ zaten çelmesini
sen ayaðýný uzatsan ne uzatmasan ne...



umut bu fakirin ekmeði
her þeyini alsan bile onu alamazsýn elinden...



gözlerinin içine bak o mülteci çocuðun
anasýnýn ellerine dokun
babasýnýn yýrtýk kazaðýný incele
umut tam orada iþte...



umut bu öter durur insanýn ruhunda
yüreðinde benliðinde
bazen yemekten önce çekilen bir besmelede
ve sonra eller açýlýp edilen þükürde
içinde diri tut umudu hep söylenecek sana
''Ben varým ben varým pes etme sakýn.'' diye
bir kuru ekmek bile olsa
ya da komþudan bir tas çorba hediye
yine de
coþkuyla yaþamaya devam edeceksin
umudum var diye...