bak bana,yürü bana,koþ bana,sarýl bana
ister yakýp kavuran sahralardan geçelim
isterse her akrebin aðýsýný içelim
yüz defa bulansan da, bin defa durul bana
kirpiklerin bu güne kapanýnca, gülümse
yarýn hatýrladýðýn rüyalarda ben varým
gözünü açtýðýnda yeniden vurul bana


Nurullah GENÇ



Hüznümüzü katýk yapýp
sevdiðimiz olsa bile gözümüzü deðdirmedik
ya bir coþkun deniz gibi sevdik
ya da rüyalarda devdik
aþacaktýk bir þeyleri
karþýmýza bir baktýk ki, kendimiz var tam karþýda
beyin boþaltalým dedik
okuduk ve yazdýk çizdik
gözlerimiz yorulmadý
o gün esen fýrtýnalar bil ki hâla son bulmadý...


Yaralanan ruhumuza ilaç bile bulamazken
bu elleri göðe açýp beklemekti muradýmýz
biriktirdik damlalarý kalbimiz mi kýrýlmadý
yerle bir oldu ruhumuz sular yine durulmadý
iþte bu deli dolu yalnýz adam
þu yaþlara koþtu geldi
bilin ki hiç bir hatuna boþ hayalle vurulmadý...


Ne bir þarký beraberce
ne göz süzme, ne saç okþama
sevdin yiðitçe ve mertçe
yakalasýn sevdalarý anlamayan beri gelsin
sen þu hüzünlü günlerde
kabýna sýðmadýn çok zaman
yataðýndan taþtýn durdun, artýk boz bulanýk selsin...