Dönüp baktýðýnda yeni kavisler yollara döþenmiþti. Gitmek istediðin yer, güzel bir hazine gibi belirmiþti. Ne sanýlýrdý ki ? Mevsim bir sonbaharý getirmiþti. Suskunluk, sevginin çýkarsýz ifadelerini sarýnmýþtý.

Düþman deðil eskide kalan kimi simalar, kendini tanýmlayamayan karmaþýklýklar.. Tahminin beklediklerini önüne koyacaktýr, sorun deðil tökezleten boðumlar..

Daðýnýk, hayalci ve belirsiz bir tavýrdýr seni anlatan kelimeler.. Biliyordum seveceðini.. Sevilmen zor, belki de an meselesi.. Sanýyordum, yaðmurun sesini dinleyeceðini, uzaklaþmak yine de an meselesi.

Son kez tanýmla bulunduðun yeri, gelebilmek için büyük bir enerji gerekli. Sorularýn anlatamýyor, bildiðini sandýðýn þeyleri. Bitirdin yenilenen düzeni, duygularýn geçmiþte bir bilinmezlik olarak kalacak. Sýkýntýlarýn yeni limanlara demir atacak. Sevineceðim sanýyorsan, kuþkularýn esir edecek benliðini asýl. Yeni durumlara ayak uydurmak isteði bir þeyleri baþtan bitirdi.

Bambaþka bu akýþ, yeniliyor sevgiyi son kertede. Kaçýþ deðil, kucaklayýþ, gelecek olup geldiðinde. Býktýrýyorsa da zihinde bu karmaþýk durum, güvenmek kalbime her zaman elimde.

Kýrýlan, bir rüzgardan artakalan girift duygularýn kapladýðý kalp deðil kendini ortaya koyan, olmayacak þeylerin esip gürlediði anlarýn geliþi.

Ýstedim belki de bunu. Gurur, yeni hayalleri getirdi. Güvenilmez sanki, farkettirdiðin duygularýn, sözlerin, rüyalarýn. Neden kandýrdýn kendini ? Bir belirsizlikte anlatmaya yeltendin.

Sevineceðim sanýyorsan, evet doðru, güvenmek kalbime her zaman elimde. Ýstedim belki de bunu !