SENSÝZ OLMAZ
"Sen bensiz, ben sensiz
Olmaz…olamaz!
Herkes bilmeli,
Duymalý sevgimizi.
Bunun için sessiz olmaz.
Bunun için sensiz olmaz.
Gürültü koparmalý,
Gökyüzünü yere indirmeli aþkýmýz,
Bunun için sessiz olmaz.
Bunun için sensiz olmaz."

Bu dizelerde ne güzel dile getirilmiþ sevginin büyüsü, aþkýn yüceliði, yarenliðin, dostluðun büyük bir erdem olduðu.
Hele de "vatan" ise O, nazlý nazlý size bakan utangaç gelinin adý. Hele de vatansa uðruna canlar verilen, kanlar dökülen Kaf Daðý′nýn ardýndaki eriþilemez sevgili. Hele de vatansa bu kara sevdanýn adý…
Bizi esiri eden, onmaz dertlere düþüren, ateþler gibi yakýp kavuran bu sevda vatan ise, onsuz olmaz, onsuz yapýlamaz…
Ýlla Vatan Ýlla Vatan…
Boþuna haykýrmamýþ altýn kafesteki kuþ bile "Ah Vataným!" diye…
Ýþte dünyanýn bütün zenginliðini de verseler, en büyük makam ve mevkiini de verseler, yine de onsuz olmaz.
Vatansýz yapýlamaz.
Ýþte bu güzel sözler, bu büyülü sözler, bu inci daneleri gibi arka arkaya gelen sözler bir serhat boyu insanýna ait.
Bu gün size Anavatanýmýz Türkiye′nin serhat þehri Edirne′de görev yapan bir þairimizi tanýtmak istiyorum. Selçuk Üstün.
Selçuk Üstün, Edirne Anadolu Lisesi′nde Edebiyat öðretmenliði yapýyor, ayný zamanda müdür muavini.
Selçuk Hoca′nýn anlatmaya deðer o kadar çok meziyetleri var ki þaþýrýyorum hangisinden baþlamaya…
Her þeyden önce baþarýlý bir eðitim elemaný. Öyle ki Milli eðitim Bakanlýðýnca da birçok kez ödüllendirilmiþ. Azimle çalýþan bir arkadaþýmýz.
1967 Lüleburgaz doðumlu. 1990 yýlýnda Trakya Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatý Bölümü′nden mezun olmuþ. Anadolu′nun çeþitli yerlerinde öðretmenlik yapmýþ. Evli ve bir kýz çocuðu babasý.
Okulda öðrencileriyle birlikte "Genççe" isimli bir kültür ve sanat dergisi çýkarýyor. Sanat yönünden oldukça doyurucu bir dergi bu. Öðrenciler, ciddi bir uðraþ vermiþler çýkarabilmek için. Baský da kalite bakýmýndan oldukça kendini gösteriyor. Ayrýca okulda tiyatro da hazýrlýyor Selçuk Hoca. Yani çok yönlü bir sanatçý desek hiç de yanlýþ olmaz onun için.
O, þiiri kendine birinci dereceden mesele yapmýþ. Duygu ve düþüncelerini þiir denilen büyülü pýnarýn damlalarýndan akýtýyor. Bu dizeleri okudukça kana kana içiyorsunuz þiiri, sanatý. Doyumsuz bir zevk alýyorsunuz Susuzluktan çatlamýþ dudaklarýnýz bu mýsralarla hayat buluyor yeniden. Sonra þiirin o korkunç vadisinde ilerliyorsunuz cesaretle. Çünkü aldýðýnýz haz, size sevinç veriyor, mutluluk veriyor, güven veriyor. Dizeler arasýnda kaybolup gidiyorsunuz baþka diyarlara.
Þiirlerinde açýk ve sade bir dil kullanýyor. Günümüz Türkçesi. Deyim yerinde ise halkýmýzýn kullandýðý saf, arý Türkçe. Akýcý ve son derece ahenkli.
Daha çok milli çizgide dile getiriyor duygularýný Þair Üstün. Tam bir Atatürk hayraný ve Türk milliyetçisi biri.
Atatürk Ýlke ve Ýnkýlâplarý ile yoðrulmuþ dizeleri. Türk milletine yön veriyor, yol gösteriyor. Tam bir rehber özelliði taþýyor.
Þair, Ata′ya olan sevgisini patlamaya hazýr volkana benzetiyor "Düþün" adlý þiirinde. Bu sevgi, sonsuz ve karþýlýksýz olarak ortaya çýkýyor.
Gençlere rehberlik ederken, onlarý düþünmeye sevk ediyor. Ata′nýn Çaðdaþ, akýlcý yolunun izlenmesi gerektiðini ve bu milletin nereden nereye geldiðini belirtiyor.
Ara sýra Ata′yý anlamayanlar çýksa da O′nun yaptýðý gerçeklerin ortada olduðunu söylüyor. Ve O′na, söz vererek, bu milleti daha ileri götürmeye çaba sarf ediyor.
DÜÞÜN
Sevdalarým patlamaya hazýr
Volkan gibi.
Sana olan aþkýmýz
Sonsuz ve karþýlýksýz.
Düþünüyoruz bizim için yaptýklarýný
Ýzliyoruz, çaðdaþ ve akýlcý yolunu
Bak! Kurduðun Cumhuriyet
Nereden nereye geldi.
Ara sýra seni anlamayanlar çýkabilir
Ama ortada yaptýðýn gerçekler
Düþünüyor ve söz veriyoruz ATAM!
Boynumuzun borcudur daha ileriye gitmek.
Düþünmek!.. Çok zor bir iþ.
Nereden nereye geldiðimizi,
Seninle ne yollar aldýðýmýzý kavramak için
Düþünmek!..
Yapmamýz gereken sadece bu, "DÜÞÜNMEK"
Sen de düþün, o da düþünsün.
Yüreðimize giren bu; tek ve büyük sevdayý
Daha iyi anlamak için, anlatmak için
Düþün!
Yapmamýz gereken sadece bu "DÜÞÜNMEK"

Þairimiz, mýsralarýna hep vatan denilen nazlý gelini düþürüyor gözyaþlarýndan. Ve sevgilerin, en kutsalýnýn, vatan denilen ocakta yaþandýðýný dile getiriyor.
Vatan için, en deðerli hazinelerden bile; hatta anadan, babadan ve yardan da, geçileceðini söylüyor. "Ýlla Vatan" diyor da baþka bir þey demiyor. Bu vatanýn kalbimizde yatan ölümsüz gerçek olduðunu belirterek Ahmetlerin, Mehmetlerin onun uðruna can verdiðini, hep de vereceðini anlatýyor.

ÝLLA VATAN
Sevgiler yaþanýr, yeryüzünde kucak kucak
En kutsalý, vatan denilen o ocak.
Uðruna terk edilir;
Ana, baba, ata, yâr…
Karamsarlýða gerek yok!
Ahmet′ler, Mehmet′ler can verecek.
Öyle olmamýþ mýydý?
Doðu′da, Ege′de, Çanakkale′de
Öyle olmamýþ mýydý
Vatanýn dört bir yanýnda.
Ana, baba, ata sevgisi
Kýymet bilmenin ölçüsü
Yâr sevgisi,
Aþkýn büyüsü.
"Ýlla Vatan", "Vatan" sevgisi…
Kalbimizde yatan,
Sevda gibi sevda…
Kalbimizde duran.
Ölümsüz gerçek.
En kutsalý vatan denilen o ocak.
Ahmet′ler, Mehmet′ler can verecek.
Öyle olmamýþ mýydý?
"Ýlla Vatan" denmemiþ miydi?
Ey Yüce TÜRK!
Eðil de kalk, yattýðýn yerden
Anlat destan gibi kahramanlýðýný
Anlat yoktan var oluþunu,
"Ýlla Vatan" deyiþini…
Bugün de;
Baðýmsýzlýk için,
"Ýlla Vatan" diyecek gençler çýkacak.
Bugün de, dün gibi
Ahmet′ler, Mehmet′ler can verecek.
Onlar da atalarý gibi "Ýlla Vatan" diyecek.

Bu vatan, kendi canýný hiçe sayarak ebediyete göçen aziz þehitlerimizin döktüðü kutsal kanlar sayesinde vatan oldu. Onlarýn etleriyle, kemikleriyle yoðrulan bu kutsal topraklar "Vatan" denilen o ulvi sözcükte gerçek kimliðini buldu.
Bizlere düþen görev de O, eþsiz kahramanlardan miras kalan bu cennet parçasý topraklara, "Aziz vatanýmýza" sahip çýkmaktýr. Kanýmýzýn son damlasýna kadar, ömrümüzün son anýna kadar, nefesimizin çýktýðý son raddeye kadar…