Gerçek mutluluk yalnýzca insanýn kalbinin tatminiyle mümkündür. Ancak bunun yolu, çoðu kiþinin zannettiði gibi dünya nimetlerine kavuþmak, toplumda saygý ve sevgi görmek, takdir ve övgü almaktan geçmez. Mutluluðun sýrrý Kuran’da tüm insanlara bildirilir. Bu sýr, "…Haberiniz olsun; kalpler yalnýzca Allah’ýn zikriyle mutmain olur. Ýman edip salih amellerde bulunanlar, ne mutlu onlara. Varýlacak yerin güzel olaný (onlarýndýr)." (Ra’d Suresi, 28-29) ayetiyle haber verildiði üzere Yüce Allah’ý anmak ve güzel iþler yapmaktýr.

Allah dünyada sayýsýz güzellik var etmiþtir. Ancak bunlardan gerçek anlamda haz alabilmek için, bu güzellikleri takdir edebilecek bir anlayýþ gerekir. Örneðin bir çiçeðin yapraklarýndaki özel bir oran dahilindeki kusursuz dizilim, etkileyici kokusu, dokusundaki yumuþaklýk bu muhteþem güzelliðin büyük bir nimet olarak var edildiðinin göstergesidir. Bunu gerçek anlamda görebilenler ise ancak imanýn kazandýrdýðý net bir bakýþ açýsýna sahip olan insanlardýr.

Toplumda, mutsuzluðu yaþamýn bir gerçeði olarak kabullenmiþ olan çok sayýda insan olduðunu görürüz. Oysa mutsuzluk, imani açýdan zayýflýðýn bir sonucudur. Ýnsan Allah’ýn kendisi için belirlediði kaderinden hoþnut olursa her þey güzel gelir; ancak imani yönden zayýf insan kaderine razý olmaz, yaþadýðý her þey ona eziyet gelir, zul gelir. Kiþi, alemleri nurlandýran, istediði simalara, zihinlere ve gönüllere nur yaðdýran Allah’ý tanýmaz, O’na yönelmez, O’nun bildirdiði güzel ahlakýn dýþýnda bir yolda yürürse mutsuz olmasý kaçýnýlmazdýr. Yüce Allah, Taha Suresi’nin 124. ayetinde "Kim de Benim zikrimden yüz çevirirse, artýk onun için sýkýntýlý bir geçim vardýr..." buyurarak bu gerçeði haber verir.

Etrafýndaki sayýsýz nimete raðmen dünya hayatýnda mutsuz olduðunu, sýkýntý ve zorluk içinde bir yaþamý olduðunu düþünen insanýn, bunun nedenlerini düþünmesi ve yaþamýný bir gözden geçirmesi gerekir. Bu kiþinin, “neden varým?”, “yaþamýmýn amacý nedir?”, “ben ne yapýyorum, amaçlarým ne?” sorularýný kendine sormasý gerekir. Ayrýca böylesine güzelliklerle ve sayýlamayacak kadar çok nimetle dolu olan dünyada, neden mutsuzluk ve sýkýntý içinde zor bir yaþam sürmektedir? Yaþamýndaki amaçsýzlýðýn kaynaðýný araþtýrmalý, bu konuda ciddi bir arayýþ içinde olmalýdýr. Dünyadan en fazla yararlanmak amacý üzerine kurduðu yaþamýnda, gerçek mutluluðu tadamamasýnýn nedenini düþünmelidir.

Kullarýna þah damarlarýndan daha yakýn olan, nefislerindekini daha iyi bilen, herþeyin gizli taraflarýndan haberdar olan Rabbimiz, bu kimsenin kalbindeki isteði ve arayýþý bilir, ona kurtuluþ yollarýný gösterir. Eðer insanýn yaþamýnda huzur, ruhunda güzel bir geliþme olmuyorsa, bu, kiþilerin kendisinden kaynaklanýr. Allah bu gerçeði Kuran’da "Sana iyilikten her ne gelirse Allah’tandýr, kötülükten de sana ne gelirse o da kendindendir..." (Nisa Suresi, 79) ayetiyle insanlara bildirir.

Ýçinde bulunduðu bu durumdan kurtulmak için, insan ruhunda samimi bir deðiþiklik yapmalýdýr. Kiþi samimi olarak kendisini sorguladýðý ve kendinde olaný düzeltmeye niyet ettiðinde Allah kulunun dileðini gerçekleþtirecekir. Bu sýr Kuran’da, "Nedeni þu: Bir kavim (toplum), kendinde olaný deðiþtirinceye kadar Allah, ona nimet olarak baðýþladýðýný deðiþtirici deðildir. Allah þüphesiz iþitendir, bilendir." (Enfal Suresi, 53) ayetiyle haber verilir.

Rýzýklarý, nimetleri adalet, hikmet ve rahmet içinde taksim edip herkese nasibini veren Allah, iman edenlere olan sevgisinin bir göstergesi olarak onlarý dünya hayatýnda çeþitli nimetlerle yararlandýrýr. Bu, iman eden bir insanýn tüm yaþamý için geçerlidir. Mümin aldýðý nefesin dahi nimet olduðunun bilincinde olarak, yalnýzca bütün varlýðýn diliyle yegane övülen Rabb’ine þükreder.

Yüce Allah merhamet edenlerin en merhametlisidir, rahmeti çok geniþtir. O’nun istediði ahlaký ve sýnýrlarýný koruyan kulunu geçmiþte ne kadar büyük hata ve günah iþlemiþ olursa olsun baðýþlayacaðýný; kötülüklerini örtüp iyiliklere çevireceðini, onun için hem dünya hem de ahiret yaþamýnda iyilik ve güzellik yaratacaðýný bildirir. Allah bu gerçeði Kuran’da "Hayýr, kim (güzel davranýþ ve) iyilikte bulunarak kendisini Allah’a teslim ederse, artýk onun Rabbi Katýnda ecri vardýr. Onlar için korku yoktur ve onlar mahzun olmayacaklardýr." (Bakara Suresi, 112) ayetiyle müjdeler.

Sahip olduðu nimetlerin Allah Katýndan bir lütuf olduðunu bilen bir insan için, sabah uyanabilmek dahi çok büyük bir nimettir. Adým atabilmek, yürüyebilmek, konuþup düþünebilmek bu kiþi için büyük bir mutluluktur. Ýnsan nimetlerin deðerini genellikle kaybettiðinde takdir eder. Ancak samimi inanan insan bu nimetleri verenin Allah olduðunun ve dilerse geri alabileceðinin þuurunda olduðundan, elindekilere þükreder. Kalbi mutmain olan müminin mutlu olmak için dünyevi nimetlere ihtiyacý yoktur.

Dünya hayatýnda ardýna düþülen her þey kaybolacaktýr. Kaybolacak þeylerden vazgeçmek gerekir. Kiþi bundan vazgeçmediði için hepsi sýkýntý ve eziyet olur. Allah kaybolup gideceklerin býrakýlmasýný, ardýna düþülmemesini ister; insan ise bunu yapmayýp kendine zulmeder. Oysa insan nefsine zulmeden pisliklerden kurtulduðunda, pýrýl pýrýl bir imana kavuþacaktýr.

Ýnanan insanlar ‘göz açýp kapama süresi kadar kýsa’ olan dünya hayatýnýn imtihan amacýyla yaratýlmýþ olduðunu bilir, Allah’ýn sýnamak için yarattýðý görüntüler karþýsýnda sabýr ve tevekkül gösterirler. Yaþamlarýndaki her zorluðun, gösterdikleri güzel davranýþlar nedeniyle ecir vesilesi olacaðýnýn bilincindedirler. Samimi müminlerin dünya hayatýndaki neþeli, huzurlu, güvenli, rahat tavýrlarýnýn ve mutluluklarýnýn nedenlerinden biri budur.