Ýnsanlar içinde, Allah’tan baþkasýný ’eþ ve ortak’ tutanlar vardýr ki, onlar (bunlarý), Allah’ý sever gibi severler. Ýman edenlerin ise Allah’a olan sevgileri daha güçlüdür... (Bakara Suresi, 165)

Ýnsanlarýn hemen hepsi yaþamlarý süresince gerçek aþký yaþayabilmenin yollarýný arar dururlar. Her defasýnda tam bulduklarýný zannederken, o aþkýn da diðerleri gibi aldatýcý, gelip geçici ve sahte olduðunu anlarlar. Dinden uzak yaþayan cahiliye toplumu bireyleri, sevgiyi hep cahiliye yöntemleri içerisinde aramalarý nedeniyledir ki, gerçek aþký/sevgiyi yaþayabilmenin sýrrýna ulaþamazlar.

Ýnanan insanlar için ise durum tamamen tersidir. Onlar gerçek ve samimi sevgiyi doruðunda yaþarlar, çünkü sevgilerinin temelinde yaratýcýlarý Allah’a duyduklarý derin sevgi ve teslimiyetleri vardýr. Davranýþlarýný yalnýzca sonsuz cennet umuduyla yapmaz; yaptýklarý her þeyde Rabbimiz’i razý ederek O’nun eþsiz sevgisini kazanma hissiyatý içinde olurlar.

Çevremizde sýk sýk arkadaþlýklarý, dostluklarý, iþ ortaklýklarý veya evlilikleri biten insanlarýn haberlerini duyarýz. Çok kýsa bir süre önce, birbirlerini sevdiklerini, birbirlerine deðer verdiklerini söyleyen kiþilerin, birbirlerine çok aðýr sözler söyleyerek ve birbirlerine iftiralar atarak, düþmanca ayrýldýklarýna tanýk oluruz. Ýnsanlarýn iliþki türü ne olursa olsun aralarýndaki baðlarýn kopmasý genellikle bu þekilde aþaðýlama, suçlama ve nefretle olur. Ve bu insanlarýn büyük bir çoðunluðu, artýk "sevgilerinin bittiðini" söylerler.

Aslýnda bu insanlarýn yaþadýklarý sistem içerisinde ’sevgi’ olarak adlandýrdýklarý þey, ’gerçek sevgi’ deðildir. Bu yalnýzca saðlam bir dayanaðý olmayan, karþýlýklý çýkarlar doðrultusunda geliþen, manevi derinliði olmayan ve maddi deðerlere dayanan baðlardýr.

Bu baðlar öylesine zayýftýr ki kaza sonucu sakat kalan ya da imkanlarýný kaybedip yaþam þartlarý deðiþen, dolayýsýyla artýk karþýsýndaki kiþinin beklentilerine yanýt veremeyen kiþi, gördüðü ilgi ve sevgiyi kaybeder. Çok sevdiðini söyleyen kiþi, bu konuma gelen insanla, deðiþik bahaneler ortaya koyarak tüm baðlarýný koparýr. Dinden uzak insanlarýn yaþadýðý sevginin, gerçek olmayan ‘sözde sevgi’ olduðu çok açýktýr.

Yaþamlarýný Kur’an’a göre düzenlemeyen insanlarýn, gerçek sevgiyi yaþamalarý da olanaksýzdýr. Kaynaðýný kalplerindeki imandan alan gerçek sevgiyi yaþayan insanlarýn yaþamlarýnda, söz ettiklerimizden çok daha zor olaylar, aðýr þartlar dahi oluþsa sevgileri asla bitmez.

Ýþte inanan insanlarýn sevgileri, Allah’a olan bu güçlü, samimi ve içten sevgilerinden kaynak bulmaktadýr. Karþýlarýndaki tüm güzellikleri yaratanýn, yalnýzca Rabbimiz olduðunun bilincinde olarak sevgiyi yaþarlar. Sevdikleri kiþi hata da yapsa, imanlarýndan kaynaklanan þefkat, merhamet, hoþgörü ve baðýþlama ile yaklaþýrlar.

Kýsacasý gerçek sevgi; temeli Allah sevgisi ve hoþnutluðu üzerine kurulmuþ bir sevgidir; iman, takva ve Allah’a olan yakýnlýkla artar. Ýman kalbine yerleþmiþ bir insan, Allah’ý büyük bir coþku, aþk ve heyecanla sever. Allah aþký ve hoþnutluðu, Allah’ýn sevdiði bir insan olma umudu kiþiye büyük þevk verir. Bu sevgi, insan ruhundaki coþkuyu, huzuru, mutmainlik duygusunu sürekli diri tutar. Rabbimiz’in benzersiz sanatý ve eþsiz yaratma kudreti, Allah’a olan sevgiyi daha da arttýrýr. Allah’a duyduðu sevgi nedeniyle, mümin, Allah’ýn yarattýklarýna karþý da büyük bir sevgi duyar. Allah’ý çok sevdiði için, yine Allah’a sevgi duyan insanlara karþý coþkun bir sevgi duyar. Ve inanan insanýn, karþýsýndaki kiþi imaný yaþadýðý sürece, yaþlýlýk, sakatlýk ya da maddi kayýp gibi durumlarda da sevgisi asla olumsuz etkilenmez. Tam aksine duyduðu sevgi daha da derinlik kazanýr.

Allah için yaþanan sevgide sadakat, merhamet ve baðýþlama vardýr. Allah için yaþanan sevgi bir süresiz ve sonsuzdur. Bu sevgi önce dünyada ve ardýndan sonsuz yaþamda devam etmeye kilitlenmiþ bir sevgidir. Allah tüm güzel þeyleri yaratan tüm zevkin sahibidir ve hiçbirþey O’na duyulan sevgi ve imani coþku kadar kalpte mutmainlik oluþturamaz.

Bu, Allah’ýn iman edenlere bir lütfudur, Allah Katýndan bir nimettir. Bu, Allah’a inananlara has üstün bir güzellik, bir nimettir ve cennette de bu þekilde olacaktýr.Yüce Allah gerçek aþkýn, tutkunun, muhabbetin sýrlarýný bize Kuran’da açýklar. Rabbimiz, gerçek sevgiyi yaþamanýn ancak imanla mümkün olduðunu “Ýman edenler ve salih amellerde bulunanlar ise, Rahman (olan Allah), onlar için bir sevgi kýlacaktýr.” (Meryem Suresi, 96) ayetiyle Kuran’da bizlere bildirir.

Toplumdaki insanlarýn büyük bir bölümü ise ruhlarýndaki sevgiyi öldürmüþ durumdadýrlar. Ýnsanlarýn öncelikle ruhlarýndaki ölüyü diriltmeleri gerekir; asýl önemli konu, Allah aþkýnýn insaný sarmasýdýr. Allah aþkýný içinde hisseden insan dünyanýn tüm güzelliklerine kavuþur. Kalbini Allah’a tam olarak teslim eden insan, artýk Allah’ýn yönetimindedir. Allah’ý aþkla seven insan yaþadýðý aþkýn derin güzelliðini ve mutluluðu sürekli içinde hisseder.