boþ saatlerin ýssýz kalýntýlarýna yüklendi umut
kýrýk bir aynanýn çoklu göstergesi oldu yalnýzlýk ruhumda
susuþlarýn deli eden sabýrsýzlýðýna kalktý kadehler
þerefe…yeni güneþin sarhoþ bestesi

bir sýzýnýn damlayan son kanýnda içtim sensizliði
fýrtýna nereye sürükler bedenimi bilinmez
denizlere vurduðum salýn son yolcusu
küçük bir savaþ inleyen gecemin sislerinde…yalýnayak

yüreðin yýkýntýlarý arasýna saklandý verilen sözler
inancýna atýlan son darbe/inanmýyorsam sen yoksun
eksilen sevginin yeniden dolmasý ne zor
dur durak yok gidilen yollarda…uzun…sessiz…sensiz

çýðlýðýný sýyýrdým üzerinden yüreðimin/küllendi bir gün daha
tek bir isyan yok gözlerimde…biliyorsun/seviþmeler ayazda
haykýrýþlara sýðýnýr sözlerim dilimin döndüðünce…heyhat
yine de dönmem artýk…sesim de silinir anýlar denizinde

duymaz oldum çaðlayan aþk þarkýsýný
Sam bir kez çaldý onu piyanoda/ ve gitti
uçurumlarda açan bir kardelenin yalnýzlýðý
ruhumda sessiz bir rüzgar…soðuk

yakamozlara yazýlan bir þiirin son sözcüðü
mavilerin içinden fýrlayan son damla
bir filmin son karesinde saklandý
acýtýyor gözlerimden süzülen yaþlarýn tuzu

vurgun yediðim her an lanetin sýzýyor içime
dudaðýmý sýmsýký kapalý/tek söz çýkmaz artýk
dualarýmý da çektim göklerden…
özgür kuþlara saldým uçurtmalarý

martýlar süzüldü üzerimden…sesim çýðlýðýna karýþtý
boþ…bomboþ/…/tek duyulan atýþlarý
kýzýl bir öykünün sonuna konan kara noktasý
y a l n ý z l ý k yakýnca yakýyor…solumdan…solumdan