Zordur bazý çekmeceleri yeniden düzenlemek. Bir kere daðýtýverirsiniz bir þey ararken hýzla. Sonra bir daha toparlanamaz gün boyunca. Bir güne sýðdýrmak kolay deðildir çünkü seneleri. Öyle aceleye gelmez isteseniz de.

Çocuðunuzun çýkmýþ süt diþlerini yüreðiniz pýrpýr etmeden tek bir kutuya tasnifleyemezsiniz. Mavi boncuklu bir küpede çok eski bir tanýdýðýnýzýn o küpeyi size hediye ederken yüzünde oluþan ifadesini anýmsarsýnýz. Bir kolye ucunu sizin için tek bir küpe haline getirmiþ baþka bir arkadaþýnýzýn özel üretimini kulaðýnýza geçirirken, yüzünüzde muzip bir gülümseme belirir. Bu lüle taþý þeyleri artýk takar mýyým kulaðýma, takmalý mýyým, çok mu çocukça, çok mu seneler öncesinden? Ben artýk ne kadar büyüdüm? Büyümek nedir? Bütün bu sorular öyle hýzlý hücum eder ki zihninize; hâlâ elinizde lüle taþlarýndan gül motifleri, beyninizde çözümsüzlükler kalakalýrsýnýz bir müddet.

Kullandýðýnýz saatin kendisi eskidi. Kutusu niye hâlâ durur? Alýr mýsýnýz böyle bir saat daha? Saatteki dünya haritasýnýn üstünde durduðu aynayý seçemez mi yine gözleriniz yýllarca; ilk defasýnda göremedi diye? Bir baþka eþyada daha, bu þaþkýnlýklarý yaþatýr mý size acaba hayat? Merak edersiniz.

Sonra tozlu çekmece altýný süpürüp atacakken tam, fark ederseniz eski bir kol saatinin kopmuþ bandýný. O bant, size bazý yaþanmýþlýklarýn yaþanmýþ olduðunun kanýtýný sunuyorsa hele. Az daha süpürgenin çöp haznesine gidecekti. Yaþamýnýzýn bir dilimini kayýp mý edecektiniz, gitseydi?

Çarþýya çýkýnca satýn alayým diye düþünüp gazeteden kestiðiniz “ Yumuþak Seviþmeler” isimli kitabýn ilânýný bu çekmecede yýllarca unuttuðunuz için kitabý satýn alamadýðýnýzý fark edersiniz. Acaba senelerdir, sýrf bir unutkanlýk yüzünden gereðinden sert mi seviþiyorsunuzdur?

Öyle kolay deðildir bazý çekmeceleri yeniden düzenlemek. Saðlam yürek gerektirir.


Aynur Uluç


Berfin Bahar-2007 / Sayý 116