Avuçlarıma aldığım yalnızlık çiçeğidir hüzün.Ve baktıkça kendimi iyi hissettiğim zamanlarımı çalar götürür yüreğimden kimsesizlik.
Hiç farketmedim uykusuz kaldığım saatleri,sebebini yazılan şiirlerde aramadım desem yanılgı beslerim kendime.Penceremin pervazında dirsek çürütüp sardunya ile sevişmektir hüzün bende zamansızca.Ve hiç olmadık yerde gülüp sessizliğe,cümlelerde hayallerime yer bulmak gibi saplantılarım hep oldu sanırım.
Ağlamayı öyle kuru kuruya beceremedim hiç bir zaman.Nedense içimi yakan bir acının pençesinde dilimin ucuna yerleşen kelimelerin fiillere cilvelenen çekimlerinde kalıpta ne hatıralardan koptum geldim. Yaşadım kendimi,kendimi senin bildiğin kadar anlamadım.
Anlamsız kapılara takılırdı gözlerim.Bir açılır bir kapanırdı hüzün kapısız yüreğimin tünellerinde. Hayat tünellerime aşkı sonsuzluk gibi bırakırcasına uçsuz bucaksız bir zamandı bende.
Ben bir deli olmalıyım,deli ile uğraşmak kolay mı,hiç uğraşmadığım bir kendimi buldum eski evlerin kırılmış aynalarına bakarken. Her gece benden bir hayal isterdi oysa,şöyle işi gücü bırakacaksın gözlerini tavana dikip yattığın yerden konuşup duracaksın,sonra yıldızlara bakıp ben gökyüzüyüm diyeceksin,denizim diyeceksin ve uyuyup gideceksin seni götürdüğü yere.
Söylendiği kadar zor değil aslında,hep söylemekten korktuğun için başına gelir kendine karşı hissettiğin suçluluk.İçin parçalanır ben bu değilim dersin,geçemezsin cümlelerin tuzaklarla kaplı yollarından. Engellerin vardır,duvarlardan uzak durursun. Yıkılırsın bir gece,bir gece senden iyisi yoktur. Eski evlerin kırılmış aynalarında anlarsın zamanla,hep aynı yerde seni bekler,sabah,akşam seni hep aynı köşede suskunlukla seyreder. Hüzündür bu tadında özlemdir sevmek.
Kendi aynalarından kaçamazsın,duygularınla çoğalamazsın.Ve ilişkilerin derinleştiği bir dünyanın açmazında yapayalnız kalırsın.
Hiçbirşeylik belkide anlamı en çok kabul gören bir kelime olup çıkar karşına.Sadece hiçbirşey dersin. Herşey kendi anlamına göre bir yer bulur oturur karşına. Yüzleşirsin. Yenilip yenilmemek kendi avuçlarının içindedir. Sen ayrı bir dünyasın. Kaç dünyan var senin sahi.
Zamanı ucuz senaryolarla acınacak durumda kalan bir kimsesizin gözlerinden içine çektinmi hiç.
Gözleri ağlamaktan şişen beş çocuklu bir ananın yalnızlığına,kadere isyanına tutunupta karakış ortasına itildin mi sen. Tabanları olmayan bir ayakkabı ile çamur içinde yuvarlanan yüreklerin acı çığlıklarında kayboldun mu sen hiç. Sen geçip giderken bir kez olsun zamanı,zamanın dışında kalan yüreklerle nefeslendin mi.
Kaç kişiden çıktı düşlerim yola bilmem.Yağmurda uyumayı öğrendim demek zor değil bana.Neydik herkesin bilmediği kadar,yoksa hiçkimsenin bildiği bir yürekmiydik.
Hayır inanmıyorum,oysaki,biz kendimizde değildik.
Kar yağdığında akşam ışıklarının mağaza vitrinlerine vuran sıcaklığına burun dayayıp,kar tanelerini kovalayan bir kedinin oyunu sanki hayat. Yorulunca bir kenarda kıvrılıp uykuyu beklemek gibi.
Sanki sabahı özlemek,özlemek dalında filizlenen bir tomurcuk gibi yeniden doğmak gül bahçelerinin avuçlarında.
Ben deliyim dedim ya,anlamak zordur delileri. Delidir derler hani ne yapsa yeridir. Ne yapsamda be etsemde bana ayrılan yeri bulamıyorum haritada. Suskunluğu seviyorum aslında. Ki suskun her yürek deliler gibi konuşandır bende. Bir amacım var aslında kimsenin bilmediği,isyanlara ön safta kılıç kuşanan bir çöl bedevisi gibiyim. Ve yaralanmış bir yürek taşısamda karmaşanın ortasında ellerim,kollarım,ayaklarım zincirlenmiş bilinirim.
Esareti kuşanıp sabahların renginden sana getiririm.Deliyim derim delilerin delisi. Ve sen söyle bana sevdiğim,hiç utanma deli ol benim kadar hayata. Söyle bana,sabahlara gecelerle bir olup küstünmü sen hiç. Yakıp sahil ateşinde aşkı gökyüzüne uçurdunmu hiç.
Ve hayatı eskiyen evlerin aynalarında unuttunmu.Unutulmaz olan dediğin sevdalını gecelerce dudaklarında sayıkladınmı,yağmurlarında onun için ıslandın mı..
Kar yağarsa ayakizlerimden tanı beni. İz bırakırım yüreğinde.
Kıvrılıp bir köşede mahallenin deli kedisi gibi,saatlerce ben seyrederim gözlerini.
Dedim ya deliyim,ne yaparlarsa yapsınlar,
Ben yalnız seni sevmekteyim.
Yüreğinin esiriyim..
