Ýlkel toplumlardan günümüze deðin müzik, dans, enstrümanlar hayatýn hep içinde olmuþtur. Ýnsanýn, düþünebilen bir varlýk olmasý; duygularýný gerek sözle, gerek þarký, türkülerle, gerekse resim, edebiyatla ifade edebilmesine ve harikalar yaratmasýna vesile olmuþtur.


Geçmiþten günümüze hazine deðerindeki bu eserler hala ayný heyecanla dinlenmekte. Aðýtlar, ninniler, o müthiþ destanlar, efsane türküler, anonim olmuþ eserlerle zengin bir kültüre sahibiz. Bunu minnet ve gururla söylüyorum. Toprak deyince Aþýk Veysel, Çeþme deyince Ferdi Tayfur, Firuze deyince Sezen Aksu, Bahçevan deyince Zeki Müren, Delikanlým deyince Yýldýz Tilbe, Kimbilir deyince Kibariye, Gözünaydýn deyince Ajda Pekkan diyecek kadar bu güzel mozaiðin içindeyiz. Bana her þey seni hatýrlatýyor deriz ya en çok da þarkýlar: "Geçmiþ bir zamaný, yeni veya biten bir aþký, ayrýlýðý, özlem duygusunu, ölümü" hissettirir hem de tüylerimizi diken diken ederek, yüreðimizi yakarak, gözyaþlarýmýzý akýtarak. Ýyi ki þarkýlar ve iyi ki onlarý bize ustaca yorumlayan deðerli þarkýcýlarýmýz var. Sadece bir kýsmýný yazabildim beni affetsinler.

Hepimiz mýrýldanýrýz yüreðimize dokunan bir ezgiyi ya da ýslýk çalarak müziðin olmadýðý yerde ruhumuza bir enstrüman keyfi yaþatýrýz. Kulaðýmýzý kendi sesimiz týrlamalayýnca hangimiz bunu en iyi þu sanatçý söyler deyip sazý gerçek sahibine býrakmadý ki.

Bir zamanlar plaklar ve kasetlerle doluydu hemen herkesin evi. Þimdi teknoloji sayesinde istediðimiz þarkýya internet üzerinden ulaþabiliyoruz. Hatta sadece hafýzamýzda kalan küçük bir bölümünü google mikrofonuna söyleyince ister yerli ister yabancý müzik olsun þarkýnýn bütününe ulaþýveriyoruz.

Ýlkokul yýllarýmda koyu bir Ajda Pekkan hayranýydým. Ergenliðimde de bu sevgim sürdü. Gençlik yýllarýmda her þarkýsýný ezberlemiþ, onun þarkýlarýyla gülmüþ, dans etmiþ, hüzünlenmiþ aðlamýþtým. Þimdilerde 58 yaþýndayým hala koyu bir hayranýyým.

Neredeyse çocuk denecek yaþtan günümüze dek o bitmeyen enerjisi, sönmeyen ýþýðý, üstün sahne performansý, kendini sürekli daha zirveye taþýyan mükemmel kiþiliði ve eþsiz, benzersiz sesiyle Ajda Pekkan sadece bir kesimin deðil tüm halkýn Süper Starý olmayý baþarmýþtýr. Ülkemizin yaþayan efsanesidir kendisi.

Sanat hayatý boyunca o kadife sesiyle kulaklarýmýzýn pasýný silen ve hiçbir sansasyonel habere konu olmayan, kimseyi kýrmayan, kendiyle yarýþ halinde, rakipleriyle dost olan Ajda Pekkan'ý son verdiði konserde kýzdýrmayý baþardýlar. Kendisinin protokoldekilerin erken kalkmalarýma verdiði tepkisine yürekten katýlýyorum. Bir insanýn nasýl konuþmasý bölünmezse þarký ortasýnda da kalkmasý uygun karþýlanmaz. Konser basit bir organizasyon deðil. Aylar süren çalýþmalar, kostüm hazýrlýðý, sahne, ýþýk, ses düzeni, dans kareografisi, sayýsýz provalar vs. sonucu büyük bir kavuþma aný baþlýyor. Orada sanatçý ve tüm ekibi ter döküyor, saatlerce ayakta konser veriyor. Seyircinin son ana kadar beklemesi emeðe saygý gereðidir. Tiyatro sanatçýlarýnýn çoðu yakýnlarýnýn vefat haberini oracýkta öðrenmiþ ve seyircisine saygýsýndan perde kapanana kadar sahneyi terketmemiþtir.

Tam da bu noktada sevgili Ajda Pekkan'ýn sözleriyle noktalamak istiyorum yazýmý "Göstermelik" olmasýn hiçbirþey. Adet yerini bulmaz hal böyle olunca ters teper. Maalesef göstermelik cenazelere katýlanlarý da görüyoruz cep telefonlarýyla, yüzlerinde tebessüm. Kuru ve boþ kalabalýk yerine özde seven olsun insanlarýn acý ve tatlý günlerinde.

Konsere mecburiyetle gelenle, memnuniyetle gelenler öyle belli olmuþ ki. Gözüne soka soka en önden gidenlere o da haklý ve yerinde olarak lafýný sokmuþ. Helal olsun.

Sesin, kiþiliðin, bedenin ve ruhunla hep gençsin. Kendini seyircisine adamýþ bir sanatçýyý üzmek kimsenin haddi deðil.

Ayný ortak sevdada ayný platformda ayný coþkuyla birarada olmak, müziðin evrensel büyüsü olduðunu yerinde hissetmek anlamýnda konserler müthiþ organizasyonlardýr. Müziðin, sanatýn ve sanatçýnýn yaþý yoktur sadece kýymetli anlar vardýr. Daha nice sanatçý-seyirci buluþmalarýna diyor Ajda Pekkan'a sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum. Ýyi ki var.