UFUK ÇÝZGÝSÝNDEKÝ SERAP

     Sosyal bir varlýk olan insan, arkadaþlýklar, dostluklar kurmalý, kendi zehrini içine akýtmaktan sakýnmalýdýr. Öyle ya insan insanýn zehrini alýr demiþler. Ýçimizde biriken yaþam tortusunu gidermenin belki de en güzel yöntemidir bir dosta yüreðimizi açmak. Sonra dinlemek ve korkularýmýzý, umutlarýmýzý, hayallerimizi mukayese edebilmek; yalnýz olmadýðýmýzý, bu tuhaf gezegende duygudaþ, bahtdaþ, umutdaþ olduðumuzu bilmenin hafifliði az þey midir? Bir de söyleyene deðil söyletene bak denmiþtir. Bu da muhteþem bir diyalektik imkandýr ki insan, aklýný bileyleyebileceði bir ‘biley taþý’ zihinle beraber olduðunda keskinleþir, neþvünema eder, kendi sýnýrlarýný aþma bahtiyarlýðýna bile erebilir. Bu tarz bir insana tesadüf ettiyseniz sizdeki potansiyeli nasýl da harekete geçirip bilinç altýnýzda serbest dolaþýmda olan fikir kýrýntýlarýndan, size sizi bile þaþýrtan cümleler terennüm ettirdiklerine þahit olmuþsunuzdur. Bu nedenle çabasý dostluk, arkadaþlýk olanlarýn arayýþlarýnda hem eðlenme ihtiyacý hem de anlaþýlma ve anlama gereksinimi girift bir hal alsa bile anlaþýlabilir bir þeydir. Aksi halde arayýþ müspet bir sonuca ulaþmazsa insan yanlýþ adreslerde gezer durur bir ömür boyu. Þems Konya’ya gelmeden Mevlana ne kadar eksikse, duygudaþýna rastgelmeden ufka bakakalmýþ insan da o kadar eksiktir bence.
Fakat insan hayatýnda bazý karþýlaþmalar vardýr ki kiþiye, çok kat’i sonuçlar sunmaz. Örneðin, öyle insanlara temas ederiz ki ufuk çizgisi gibidirler, kendilerine doðru kaç adým atarsanýz atýn size hep sabit uzaklýktadýrlar. Ne kadar ýsrar ederseniz edin sizinle aralarýndaki mesafe hep aynýdýr, yaklaþmayý baþaramazsýnýz. Böyle durumlarda bekleyip ufuktaki insaný bir süre süzmek, hatta belki kulak vermek gerek içimizdeki sese…Çünkü iliþkilerimizdeki mütakabiliyet çok kilit bir konudur ve asla görmezden gelinecek bir durum deðildir. Ýliþkilerinde bu duruma dikkat etmeyenler ne yazýk ki dalkavukluða varan yakýþtýrmalara düçar olabilirler. Þöyle ki, sürekli bir tarafýn görüþme ve bir arada olma talebinde olduðu bir iliþki düþünelim. Bu iliþkinin isminin ne olduðu da çok önemli deðildir. Ayný cinsin arkadaþlýðý yahut bir flört öncesi hazýrlýk aþamasý da olabilir…Taraflardan sadece birinin talepkar olmasý, bir arada olma çabasý ve fakat diðer tarafýn kendi dünyasýnda bu giriþimlere bigane kalmasý, karþý tarafýn düþtüðü bu acziyeti analiz edememesiyle birleþirse maalesef sonuç, aptal durumuna düþmek deyimine kapý aralayacaktýr. Onun için ikili iliþkilerde kapýnýn ziline uzun uzadýya basmak yerine, biraz sabýrlý olup anlamlý bir aksiseda beklemek daha akýllýca olacaktýr.
     Sonuç olarak bu iþin doðasýnda, birbirinin çekim alanýna girmek diye bir þey vardýr. Birinden hoþlandýðýnýzda sizi harekete geçiren duygular karþý taraf için söz konusu olmuyorsa, karþýsýnda durup hoplayýp zýplayarak dikkat çekmek yerine, sessizce uzaklaþmak sizin için daha onurlu bir tutum olacaktýr.
     Ben her talihsiz denememin sonunda kendime dönüp yalnýzlýðýmýn duvarlarýný ýlýk bir anlayýþ pansumanýyla okþayýp berkiterek korunaklý bir sýðýnaða dönüþtürdüm orayý. Þimdi frekansýma uygun bir muhabbet neferine denk gelmedikçe yaþlý bir kaplumbaða gibi kendi içime çekilip uygun insaný kolluyorum.
          
Ýsmail SOYDAN