35’lik raký tadýnda yýllandýðým þu yýl dönümümde, rahatlýkla diyebilirim ki; bakma, güzel yaþadým… Sessizce planladým. Göstere göstere hamle yaptým. Beklenmedik bir þekilde davrandým… Bu yüzden de ince bir iðne gibi battýkça batýyorum. Kanatýyorum. Çok þükür ki hala kýrýlamýyorum.

Tekrar tekrar yazdýðým þeylerden biridir. Zaman; bu Dünya’daki en büyük düþmandýr. Kah prime olduðun dönemlerin, kah ise elde edebileceðin fýrsatlarýn kalýcý olmadýðýnýn göstergesidir. Ayný þekilde ikili iliþkilerde en büyük dosttur. Hiçbir acýnýn, kaybýn, belki de nefretin, sonsuza kadar kalmayacaðýný öðretendir. Öyledir bu iþler… Dost sandýðýn, sana kiþisel çýkarlarla ihanet eder, düþman sandýðýn ise senin göremediðini görüp seni sonrasýnda daha güçlü yapar.

Bilen bilir. Astrolojiye inananlardan biriyimdir. Burçlarýn; insanýn hamurunu oluþturan etmenler olduðuna inanýp, Allah’ýn özgür irade vermesinden dolayý da bireyin kendini yontabildiðine inanýrým.

Bu yüzdendir de; bir Kova erkeði olarak, kimi kimi yerlerde gerizekalý görülüp, baþka ortamlarda el üstünde tutulduðumdan, asla çizgimi bozmam. Nerede olursam olayým, güzele güzel, iyiye iyi, kötüye kötü, iyi aile evlatlarýna da, iyi aile evladý derim. Sýrf bu dik duruþumdan; her seferinde ama her seferinde düþman kazanýrým. Her gerçekleri söylemem, ehli beyt soyundan gelme tadýnda beni yalnýzlaþtýrýr da yalnýzlaþtýrýr.

Yine de üzüldüðüm þey, bu durum deðil merak etmeyin. Ben de bilirdim, iki maske takmayý, ya da maske takmaya dahi dermaný kalmayýp, kimseyle hiçbir anýsýný dahi paylaþmayýp karanlýklarda kalmayý tercih edenler gibi olmayý… Amma velakin yapamam.

Niye? Ben; herkesin daha iyi olmasýný istiyorum. Valla bak… Ne bileyim? Herkes adam gibi vergisini versin… Helaliyle iþini yapsýn… Sevdiði kadýnla bir yuva kursun… Evladýný özel okula gönderip sonrasýnda mürüvvetini görsün… Sahip olduklarýna þükredip memnun olabilsin… Haliyle daha iyi bir insan olsun istiyorum.

Yine de ne yazýk ki biliyorum ki… Bu kafa asla olmayacak… Çoðu birey, asla gerçekleri görmeyecek, asla olasý kötü senaryolarý hesaplamayacak, yengeç sepeti sendromu tadýnda kendi çevresindekileri düþman yapacak, en sonunda da hep ben deyip kendini bu Dünya’da vazgeçilmez sanacak.

Nitekim… Her bu ‘ben’ demeleri, gerçekte ‘benliklerini’ yok edecek ama farkýnda olmayacaklar… Ýlla yaþayarak öðrenecekler. Peki ya sonrasý? Kader kýsmet… Benim ne haddime… O yüzden þimdi 35’liðe, beraberinde 50’liðe, sonrasýnda inþallah 70’liðe yolun olmasý dileðiyle… Nice güzel senelere… Hep birlikte… Ýyilik ile…