Ýçime boþ yaz tatillerinin sýcak, hayatý anlamsýz kýlan, bunaltýcý sorgulamalarý çöktü þimdi.
Evim sandýðým tüm yollar uzaklarda.
Ne yapmak istediðime ne olmak istediðime karar veremediðim, neler olduðunun bir ünlem, neler olacaðýnýn da bir soru iþareti olup üstüme geldiði o ikindi üstlerindeyim.
Halbuki içimde en ufak bir istek yok bir þeye karþý.
Uzunca bir öðlen uykusuna yatmak istiyorum yalnýz.

Keþke biri zihnimi temizlese. Ýçinde þimdi paslanmýþ yüzlerce aný. Nöbet tutan askerler gibi bekliyorlar en savunmasýz zamanýmý.
Hayaller, hayal kýrýklýklarý, yalanlar, rüyalar, söylenemeyenler, söylenip anlaþýlamayanlar, kuþkular, korkular, ve ihtimaller.
En çok da ihtimaller.
Diri diri gömdüðüm tüm düþünceler.
Mezardan kalkýp üzerime saldýrýyorlar.
Tam da bu yalnýz, yaz akþamlarýnda.