Evrenseldir sanat, edebiyat, müzik, lezzet ve tat.

Mutluluðun ve acýnýn tanýmý, dünyanýn her köþesinde aynýdýr. Sadece bu iki durumun yaþattýðý yoðun duygunun insanlar üzerindeki tesiri ayrýdýr.

Biraz farklý boyuttan gireceðim konuya müsadenizle.

Pek çok biber çeþidi vardýr. Acý biber, tatlý biber, kýl biber, cin biber vs. bazýlarý daha kokusuyla göz yaþartýp, genzi yakarken bazýlarý sadece tadýnca acýdýr. Peki dilin üstünden geçerken, çiðneyip yutarken bu tabiri caizse zehir gibi olan acý biber nasýl oluyor da birini yerinden hoplatýrken, sürahi dolu su içirtirken diðerine hiç bir etki göstermiyor hatta sakinleþtirip, zevk veriyor ve midesine dokunmuyor, anlamak mümkün deðil. Midem saðlamdýr acý bana dokunmaz diyene midesi rahatsýz olan imrenerek bakar. Çünkü azýcýk acýlý bir þeyler yedikten sonra ilaca sarýlan çoktur.

Acý ve tatlý biber misali mutluluðu ve üzüntüyü de herkes baþka türlü yaþar kimi içinde kimi de dýþýnda.

Mutlu olduðunda kahkahalar atan, sevinçten havalara uçan, dans eden, þarký söyleyen normal karþýlanýr da hiç bir reaksiyon göstermeyen yadýrganýr.

Herkesin kara topraða teslim ettiði yakýnlarý olmuþtur yýllar içinde veya yakýn bir zamanda. Feryatlar, aðýtlar, gözyaþlarý ile sevdiklerinden ayrýlanlar
normal karþýlanýr da mutlak sonun gerçekliðini soðukkanlýlýk, dirayet ve sükunetle karþýlayan, aðlamayan; duygusuz, taþ kalpli, merhametsiz damgasýný yiyiverir. Oysa kimse kimsenin iç dünyasýný tam anlamýyla bilemez. Kimi yüreðine akýtýr olup biteni, haykýrýþlarý, hýçkýrýklarý ruhunun duvarlarýna hýzla çarpar da biz o çýðlýðý iþitemeyiz, sarsýntýyý hissedemeyiz.

Herkesin tabaðýndaki acý biber aynýdýr, aðýzdaki dil, damak da öyledir gelgelelim az önce bahsettiðim gibi yükü taþýmasý, boþaltmasý, sindirmesi baþka baþkadýr.

Kiþileri eleþtirmek, önyargýlý davranmak, kötülemek, aþaðýlamak, dýþlamak kolaydýr asýl zor olan empati kurmayý denemek, anlamaya çalýþmak ve dinlemektir.

Faydasý dokunmayanýn bari zararý olmasýn temennisiyle herkese mutlu, saðlýklý bir ömür diliyorum.