Tenimin üþüdüðü zamanlardan
Ýçimin üþüdüðü zamanlardayým Despina..
Yürürken tozlu yollarda
Çiçekler açardý sanki her adýmýmda
Bakarken kahverengi gözlerine
Bir güneþ doðardý gözlerimde
Serin sular akardý damarlarýmdan
Ta yüreðime..
Avuçlarýmda taze umutlar doðardý
Her yeni gün..
Acemi heyecanlar oynaþýrdý yüreðimde
Bir derviþin sabrý gibi beklerdim
Nazarlarýnýn düþtüðü yeri..
Ýnce sýzýlarla örülü yüreðim
Uyandýrýrdý beni alnýmdam öperek
ovaladýðým mor düþlerimden..
Ýçimde kurþundan bir sevda ile
Zýpkýn gibi dalardým kalabalýklara
Cesur bir yalnýzlýðýn kahramanýydým
Gözlerimde sükutun sesi
Omuzlarýmda
kolalý sevinçlerim vardý..

Dedim ya Despina
Ýçimin üþüdüðü zamanlardayým
Bulutlarýn küstüðü
Taþlarýn saklandýðý
Mavinin kaybolduðu
Sularýn çekildiði zamanlardayým..
Ne kelebekler konuyor artýk çiçeklere
Ne karýncalar geziyor ayaklarýmda..
Ne pervazlarda güvercinler var
Ne de akasyalar uzanýyor pencerelerime..
Gri kalabalýklar
Betondan siluetler
Donuk yüzler
Fersiz gözlerin içinde
Eþyayý kovalamaktan yorgun bir düþ kýrgýný var sadece..
Sen olsan þimdi
Gözlerin olsa
Havaya savurduðun saçlarla
Gülsen umarsýzca
Kahverengi gözlerin takýlýp kalsa penceremde
Ýçimde bir kývýlcým çaksa
Ve ýsýnsam
Yeniden eski zamanlara
üþüse sadece tenim
Açsa yüreðimde taze bir bahar
Ve kaybolsam Senin Zamanlarýnda…





.........