Kabuðuna nasýl sýðardý ki insan
Telaþýndayken yaþamýn
Yarýþýndayken zamanýn
Hýrsýndayken; makamýn ve paranýn

Pekala kim çekebilirdi ki onu kabuðuna
Dar gelirken koskoca dünya
Zevk-i sefanýn sonsuzluðunda
Gezecek , tozacak onca diyar varken

Alýþkýndý emirleri büyük yerlerden almaya
Küçük olduðu nerede görülmüþtü hükümdarýn
Zerre virüsten olur muydu devasa salgýn
Bulaþan, yapýþan, yayýlan , boðan, can alan

Korku deryasýnýn adýymýþ meðer CORONA
Kod adý gibi : “ COVÝD-19”
Rüyamda görsem inanamazdým
Uyanýk olsam kuramazdým hayalini bile

Garantisi olmayan sabaha çýkýþlarýn
Karantinasýndayýz þimdi on dört gün
Ýzole duvarlarýn soðuðunda
Acýlarýn sýcaðýnda kalakaldýk

Yasaklarýn en zoruymuþ meðerse sarýlamamak
Mesafelerin en uzaðýymýþ sosyal mesafe
Demir atarken global yalnýzlýðýmýza
Umuda açtýk inen yelkenlerimizi inançla

Öyle kýran kýrana bir savaþ ki bu
Düþmaný insana , insaný düþmana yabancý
Can aldýkça tanýnabilen
Ýyileþtikçe çözülebilen

Hasta gemisinin, terk etmeyen kaptanlarý
Biliyoruz ki virüs topunun tam da aðzýndasýnýz
Tankýnýz, ambulans, zýrhýnýz tulumunuz
Kalkanýnýz maske ve eldivenleriniz.

Bugünlerde en çok da bahara özeniyoruz hep birlikte
“Evde Kal” çaðrýsýna, dallarýnda umut açarak cevap veren aðaçlara
“Hayat eve sýðar” sloganlarýna gökyüzünde kanat çýrparak alkýþ tutan kuþlara
Güneþ, saðlýk doðuracak hem de gümbür gümbür var mýsýnýz kalp birliðine?